Einleikur

Ég áhvað að hvíla mig á hrollvekjuglápi í kvöld, enda lagður í einelti af flestum sem litu við á bloggið hjá mér :-) og skellti mér í leikhús. Ég endaði með því að fara einn enda fólkið í kringum mig annað hvort ekki mjög áhugasamt eða það sé erfitt að taka áhvörðun með minna en 30 daga fyrirvara eins Grumpa hefur kynnst við skipulagningu samkoma. En allavega fór ég í Borgarleikhúsið á Nýja sviðið svokallaða og sá þar einleik sem heitit "Manntafl". Verð að segja að ég skemmti mér þrælvel enda skemmtileg saga um mann sem lendir í einangrum hjá nasistum í seinni heimstyrjöldinni og til að halda sönsum fer hann að spila skák í huganum og skiljanlega gengur af göflunum! Fyrst var ég smá gagnrýninn á afhverju þetta var ekki sett upp sem leikrit frekar en einn maður að segja söguna og leika öll hlutverkin, en þegar líða tók á verkið og sagan komin í gang þá gékk þetta alveg upp og átti leikarinn Þór Tulinius stórleik. Hvernig menn fara að því að muna allann þennann texta er mér algerlega óskiljanlegt. En það er ljóst að smá leikhúsbaktería er tekin upp aftur hjá mér og á ég örugglega eftir að kíkja aftur í leikhús í vetur.